Przepaska biodrowa to tkanina o wymiarach około 150 cm na 250 cm. W swoim podstawowym zastosowaniu jest owinięty wokół bioder i zwinięty w talii, tworząc spódnicę. Noszony w całej Afryce Zachodniej i Środkowej, należy do tej dużej kategorii odzieży, która nie jest szyta, ale owinięta wokół ciała. Obecna na całym świecie klasa ta obejmuje sarong , kain, 👉 kanga , sari, shuka i toga .
Choć tradycyjnie szyte są z pasków lub szerokich, ręcznie tkanych tkanin, przepaski biodrowe (tzw wrapper w anglojęzycznej Afryce ) może być również wykonany z ręcznie barwionej lub fabrycznie drukowanej bawełny, a także jedwabiu i sztucznego jedwabiu.
STYL ETNICZNY W porcie Pagne
W XVII i XVIII wieku mężczyźni nosili przepaski biodrowe , ale w XX wieku stały się, z kilkoma wyjątkami, wyłącznie kobiece. Niektóre grupy etniczne, w tym Kalabari w Nigerii stanowią wyjątek od tej reguły. Wśród nich ceremonialny strój męski obejmuje opaskę na kostkę noszoną z długą lub krótką koszulą, w zależności od rangi. Całość uzupełnia melonik.
Chociaż te długie ubrania zakrywają większość przepaski na biodrach, nosi się je również z krótkimi ubraniami: luźnym boubou z bufiastymi rękawami zwanym marinière lub dopasowanym topem z marszczeniem na biodrach i bufiastymi rękawami zwanym niską talią. Pełen wdzięku styl w tych krajach to dwa owinięcia lub dwie przepaski na biodra. W przypadku marynarskiego topu i przepaski na biodra noszonej jak długa spódnica, druga przepaska na biodra, dopasowana, jest owinięta wokół bioder i zawiązana.
Podobnie jak w przypadku kobiet, przepaska na biodra zwykle sięga kostki, ale we francusko i anglojęzycznych krajach Afryki Zachodniej nosi się ją z różnymi częściami garderoby. W Senegalu i sąsiednich krajach francuskojęzycznych Mali, Gwinei i Beninie przepaskę na biodra nosi się z elegancką, długą odzieżą, taką jak grand boubou lub długa luźna sukienka zwana ndoket. Turban uzupełnia strój.
HISTORYCZNA EWOLUCJA OPAKOWANIA
Na początku XX wieku, kiedy Senegalki nosiły boubous na biodrach lub kolanach, przepaska na biodra była ważniejszym elementem wizualnym, zarówno ze względu na estetykę, jak i symbolikę stroju. Przepaska na biodra była główną formą bogactwa, a także środkiem wyrazu artystycznego. Aby podkreślić swój status i gust, Senegalki nosiły trzy przepaski biodrowe, ułożone warstwowo w trzech różnych długościach, wykonane z ręcznie tkanych, ręcznie barwionych i drukowanych fabrycznie tkanin.
Po drugiej wojnie światowej wśród kobiet modne stało się duże boubou , sięgające niemal do kostek. Przepaska na biodra, prawie ukryta, stała się mniej ważnym punktem zainteresowania. W drugiej połowie XX wieku elegancka moda wymagała pojedynczej przepaski na biodra z tego samego materiału co boubou i turban, albo bogato barwionej, albo pokrytej 👉 woskiem holenderskim .
RÓŻNICE ZASTOSOWANIA SCHĘDZA
W Nigerii, gdzie góra odzieży jest na ogół krótka, a tkanie i farbowanie są sztuką złożoną, opakowanie, jak to się nazywa, zachowało silny akcent wizualny w całym stroju. Luksusowe, ręcznie tkane na krosnach paskowych lub szerokich, barwione wzorami ochronnymi lub w jednolitych kolorach z bogatego jedwabiu, przepaski biodrowe, zwane Iro , można stosować w wielu stylizacjach.
Na specjalne okazje można je nosić z przyciętą bluzką wierzchnią z bogatej tkaniny, często koronkowej. W wielu grupach etnicznych kobiety ubierają się na uroczyste okazje w stylu zwanym „ górą i dołem ”. W przypadku tego stroju wokół ciała owinięte są dwie pasujące tkaniny, jedna w talii, druga pod pachami. Można je również zawiązać do pasa, do kolan i do kostek.
Dodatkowo, miejskie kobiety w Nigerii mogą przyjąć styl, w którym w zachodniej sukience ręcznie tkany szal jest zebrany wokół środka ciała. Strój jest zwieńczony a szalik mieszany.
Ten styl tkaniny różni się od obu przepasek biodrowych w sposób, który ucieleśnia różnice w kulturze, narodowości i wieku. Przeciążanie to forma elegancji noszona przez starsze zamężne Nigeryjki w celu zademonstrowania swojego bogactwa i pozycji społecznej. Jest luźno wiązany w talii, aby podkreślić ciężki, drogi materiał tkany w paski. Obie przepaski biodrowe natomiast wykonane są z fabrycznie barwionej lub drukowanej bawełny, która jest lekka, bardziej elastyczna i dobrze przylega do ciała. Ten styl noszą w Afryce Zachodniej i Środkowej młode kobiety, których kształty ciała, pełna wdzięku postawa i falujący chód dobrze manifestują się w drugiej, ciasno owiniętej przepasce biodrowej.
KULTUROWA SYMBOLIKA WYGLĄDU: PRZYKŁAD SENEGALU
W Senegalu druga przepaska na biodra, na kolanie, nazywała się Wolof bethio , noszona jest jak halka i można ją zobaczyć tylko podczas intymnych spotkań z kochankiem lub mężem. Bethio, ojczyzna erotycznej fantazji i aluzji, odgrywa ważną rolę w sztuce uwodzenia, z której słyną Senegalki. To także owoc kobiecego rzemiosła. Generalnie bethio ma jednolity kolor i często jest biały, jest wykonany z różnych ręcznie obrabianych tkanin.
Jedną z takich tkanin jest jedwab młyński, częściej poliester, z ręcznie wycinanymi wzorami oczek i haftem w kolorze srebrnym lub złotym. Kolejna produkcja wykonana jest z perkalu, haftowanego ręcznie grubą nicią w jasnych kolorach. W ramach trzeciej produkcji kobiety szydełkują betio cienką nitką. Ale przede wszystkim przepaska biodrowa, jako nieskończenie wszechstronny kawałek materiału, ma symboliczne znaczenie dla samej kultury ludzkiej.
W wolof, głównym afrykańskim języku Senegalu, słowo pagne to Séru , co oznacza po prostu „tkanina”. Gdy dziecko się rodzi, natychmiast owija się je w przepaskę biodrową, a gdy jest niemowlęciem, nosi się je na plecach matki w przepasce biodrowej owiniętej wokół górnej części tułowia. W Senegalu, gdy kobieta wychodzi za mąż, jej przyjaciele zakrywają jej głowę przepaską na biodrach, zanim zabierają ją na wycieczkę do męża. Kiedy ktoś umiera, należy go owinąć białą perkalową przepaską na biodra.
Przepaska na biodra, symbol bogactwa, seksualności, narodzin, śmierci i małżeństwa, jest bogatym przedmiotem estetyki wizualnej i wieloma znaczeniami.
