ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Η περιοχή που τώρα αποτελεί τη Σενεγάλη ήταν κάποτε μέρος της αυτοκρατορίας της Δυτικής Αφρικής του Μάλι, της Γκάνας και του Τεκρού. Η χώρα πήρε το όνομά της από τον ποταμό που διασχίζει τα βόρεια και τα ανατολικά της σύνορα, σχηματίζοντας τα σύνορα με τη Μαυριτανία και το Μάλι. Σύμφωνα με μια ποιητική ετυμολογία του λαού των Wolof, το όνομα προέρχεται από τον τοπικό όρο Sunugal, που σημαίνει «το κανό μας» (όλοι είναι στο ίδιο σκάφος). Η Δημοκρατία της Σενεγάλης έγινε ανεξάρτητη το 1960 μετά από τρεις αιώνες γαλλικής αποικιακής κυριαρχίας. Το Ντακάρ, η πρωτεύουσα από την ανεξαρτησία του 1960, βρίσκεται στη χερσόνησο του Πράσινου Ακρωτηρίου, το δυτικότερο σημείο της Αφρικής. Πριν από την ανεξαρτησία, το Ντακάρ ήταν η πρωτεύουσα της Γαλλικής Δυτικής Αφρικής (AOF), η οποία περιλάμβανε εννέα γαλλόφωνα κράτη της Δυτικής Αφρικής.
Αν και είναι κατά κύριο λόγο μουσουλμάνος, η Σενεγάλη είναι ένα ανεκτικό κοσμικό κράτος, του οποίου οι λαοί έχουν ζήσει μαζί ειρηνικά για αρκετές γενιές και αναμειγνύονται σε κάποιο βαθμό. Το Ισλάμ είναι ένας πιθανός ενοποιητικός παράγοντας. Το Wolof είναι η εθνική γλώσσα. Η εξάπλωση της εκπαίδευσης και οι αυξημένες οικονομικές ευκαιρίες έχουν αλλάξει την παραδοσιακή κοινωνική δομή που βασίζεται στη συγγένεια, αλλά η πλειοψηφία του πληθυσμού τηρεί τις παραδοσιακές αξίες της Kersa (σεβασμός στους άλλους) και του Tegin (καλοί τρόποι). Terranga (φιλοξενία) είναι μια κοινή λέξη που χρησιμοποιείται από σχεδόν όλες τις δώδεκα εθνότητες της χώρας.
Αυτό το αίσθημα εθνικής ταυτότητας δεν το συμμερίζονται οι πληθυσμοί Diola των δασικών περιοχών του Casamance, που συμμετείχαν από τον Δεκέμβριο του 1982 σε μια ένοπλη εξέγερση για να διαχωριστούν από τους εξισλαμισμένους βόρειους. Ο πρώτος πρόεδρος, ο Léopold Sédar Senghor, ένας Ρωμαιοκαθολικός που προήδρευσε του έθνους για περισσότερα από είκοσι χρόνια, ήταν ένθερμος υπερασπιστής της αφρικανικής ενότητας.
Γεωγραφική κατάσταση της Σενεγάλης
Η Σενεγάλη, που βρίσκεται στο δυτικό άκρο της Αφρικής, καλύπτει μια έκταση 196.781 τετραγωνικών χιλιομέτρων (76.000 τετραγωνικά μίλια). Συνορεύει στα βόρεια με τη Μαυριτανία, στα ανατολικά με το Μάλι, στα νότια με τη Γουινέα και τη Γουινέα-Μπισάου και στα δυτικά με τον Ατλαντικό Ωκεανό. Η μακρόστενη Δημοκρατία της Γκάμπια εκτείνεται σε περίπου διακόσια χιλιόμετρα και περιβάλλεται από τη νότια περιοχή της Σενεγάλης. Η γεωργία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην καλλιέργεια φυστικιών, κεχριού και σόργου. Όπως οι περισσότερες χώρες του Σαχέλ, η Σενεγάλη έχει έναν μεγάλο κτηνοτροφικό τομέα που αποδεκατίζεται περιοδικά από την ξηρασία. Το εθνικό πάρκο Niokolo Koba, που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά, είναι ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια μεγάλων θηλαστικών στη Δυτική Αφρική.
Δημογραφία
Ο πληθυσμός των περίπου δέκα εκατομμυρίων περιλαμβάνει αυτόχθονες πληθυσμούς και έναν μη αφρικανικό πληθυσμό που αποτελείται κυρίως από Γάλλους και Λιβανέζους. Υπάρχουν υψηλές συγκεντρώσεις πληθυσμού στα αστικά κέντρα (Dakar, Thie`s, Kaolack, Saint-Louis, Ziguinchor) λόγω της ταχείας αύξησης του πληθυσμού και της επιδείνωσης των περιβαλλοντικών συνθηκών που έχουν δυσκολέψει τους ανθρώπους να ζήσουν από τη γη.
Γλωσσική Αλληλεγγύη
Ο πληθυσμός χωρίζεται σε δώδεκα εθνότητες, η καθεμία με τα δικά της έθιμα και διαλέκτους. Η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα είναι οι Wolof, που αποτελούν περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού. Αν και η γαλλική είναι η επίσημη γλώσσα, ομιλείται μόνο από μια μορφωμένη μειονότητα, και το Wolof έχει γίνει lingua franca: πόλεις και αγορές, σχολεία και γάμοι μεταξύ των εθνοτήτων.
Εθνικά Σύμβολα
Ζώα, τραγούδια, σημαίες και χρώματα χρησίμευαν ως εθνικά σύμβολα από πριν από την ανεξαρτησία. Η εθνική σημαία έχει πράσινες, κίτρινες και κόκκινες ζώνες. Ένα πράσινο πεντάκτινο αστέρι εμφανίζεται στο κέντρο της κίτρινης ταινίας. Το πράσινο χρώμα συμβολίζει το δάσος και την ελπίδα. Το κίτρινο αντιπροσωπεύει τη σαβάνα και το κόκκινο το αίμα που χύθηκε στον αγώνα για ελευθερία. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας, μια εβδομάδα πριν είναι αφιερωμένη στον εορτασμό της σημαίας και του εθνικού ύμνου. Τους στίχους του εθνικού ύμνου έγραψε ο Senghor. Το οικόσημο απεικονίζει ένα χρυσό λιοντάρι σε προφίλ σε μια πράσινη βάση, πλαισιωμένο από τις ακτίνες ενός χρυσού πεντάκτινου αστεριού στην επάνω αριστερή γωνία. Η κρατική σφραγίδα απεικονίζει το οικόσημο στη μία πλευρά και ένα δέντρο μπαομπάμπ στην άλλη, μαζί με το εθνικό σύνθημα: «Ένας λαός, ένας στόχος, μία πίστη». Το baobab είναι ο παραδοσιακός χώρος συνάντησης (la pencha) όπου γίνονται συζητήσεις και πολιτικές συγκεντρώσεις.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Ανάδυση του Έθνους
Στην κοιλάδα του ποταμού της Σενεγάλης ανακαλύφθηκαν τοιχογραφίες, εργαλεία και αγγεία της παλαιολιθικής και νεολιθικής εποχής. Μετά τον 10ο αιώνα, οι κάτοικοι της Σενεγάλης ήταν σε μόνιμη επαφή με τη Βόρεια Αφρική. Τα καραβάνια των Αράβων και των Βερβέρων έρχονταν τακτικά στο εμπόριο και έφταναν περιοδικά ως εισβολείς αναζητώντας εδάφη για να κατακτήσουν και να ασπαστούν το Ισλάμ. Τον 14ο αιώνα, η Αυτοκρατορία Wolof, η οποία εκτεινόταν από τον ποταμό Σενεγάλη έως τον ποταμό Γκάμπια, περιλάμβανε έξι πολιτείες: Baol, Walo, Cayor, Sine, Djolof και Saloum. Το 1444, οι Πορτογάλοι μετέτρεψαν το νησί Gorée σε νεκροταφείο ναυτικών και δημιούργησαν ένα επικερδές εμπόριο σκλάβων και χρυσού κατά μήκος της ακτής της Σενεγάλης. Σταδιακά, ακολούθησαν και άλλοι Ευρωπαίοι έμποροι, κυρίως οι Γάλλοι, οι οποίοι ίδρυσαν τις πρώτες τους αποικίες το 1638 στον ποταμό Σενεγάλη, στο νησί Saint-Louis, το οποίο έγινε η βάση όλης της δραστηριότητας και της γαλλικής επέκτασης στη Δυτική Αφρική.
Το 1840, η γαλλική κυβέρνηση κήρυξε τη Σενεγάλη μόνιμη γαλλική κατοχή, κατάργησε κάθε μορφή δουλείας και έδωσε πλήρη υπηκοότητα σε όσους γεννήθηκαν στη Σενεγάλη. Αυτό επέτρεψε στον λαό της Σενεγάλης να εκλέξει και να στείλει έναν βουλευτή στην Εθνοσυνέλευση στο Παρίσι. Το 1854, στον στρατηγό Louis Faidherbe, έναν αποικιακό διαχειριστή, ανατέθηκε η αποστολή να ειρηνεύσει τα βασίλεια σε μόνιμο αγώνα κατά μήκος του ποταμού Σενεγάλης. Δημιούργησε τους Σενεγαλέζους Tirailleurs, έναν τοπικό εθελοντικό στρατό υπό Γάλλους διοικητές, που απέκτησε διεθνή φήμη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι το 1902 η γαλλική κυβέρνηση, η οποία είχε ξεκινήσει ένα «Μεγάλο Σχέδιο» για να κατακτήσει όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη, είχε ολοκληρώσει την κατάκτηση των περισσότερων περιοχών της Δυτικής Αφρικής που δεν κατείχαν οι Βρετανοί, οι Πορτογάλοι και οι Γερμανοί και το Ντακάρ ορίστηκε ως πρωτεύουσα όλων των γαλλικών περιοχών στη Δυτική Αφρική. Η ανάπτυξη δημόσιων σχολείων έδωσε τη δυνατότητα στους Αφρικανούς να μορφωθούν και οι υποτροφίες τους έδωσαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τριτοβάθμια εκπαίδευση στη Γαλλία, δημιουργώντας έτσι μια μορφωμένη αφρικανική ελίτ.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι σχέσεις της Γαλλίας με ορισμένα από τα εδάφη της σημαδεύτηκαν από μεγάλους αποικιακούς πολέμους, μια κρίση που οδήγησε στην επιτάχυνση της διαδικασίας αποαποικιοποίησης στη Δυτική Αφρική. Το 1959, η Σενεγάλη και το Γαλλικό Σουδάν αποφάσισαν να συγχωνευτούν για να σχηματίσουν την Ανεξάρτητη Ομοσπονδία του Μάλι, αλλά ήταν μια αποτυχία. Στη συνέχεια, οι δύο χώρες διακήρυξαν την ατομική τους ανεξαρτησία. Τον Απρίλιο του 1960, η Σενεγάλη ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο έθνος. Το κυβερνών πολιτικό κόμμα στη χώρα είναι το Union Progressive Sénégalaise (UPS), που ιδρύθηκε το 1949 και ηγείται ο Léopold Sédar Senghor.
Εθνική ταυτότητα
Η Σενεγάλη είναι χώρα παραδόσεων και οι άνθρωποι της, αν και ετερογενείς, μοιράζονται μια ισχυρή αίσθηση εθνικής ταυτότητας βαθιά ριζωμένη στο Thiossane, μια λέξη που χρησιμοποιούν οι Wolofs καθώς και οι Serers (Peuls), που σημαίνει "ιστορία, παράδοση και πολιτισμός". Από τη διοργάνωση του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νέγρων Τεχνών στο Ντακάρ το 1966, ιδρύματα έχουν δημιουργηθεί ή επαναπροσανατολιστεί προς τις αφρικανικές παραδόσεις, ιδίως το Θεμελιώδες Ινστιτούτο της Μαύρης Αφρικής. τα Κέντρα Νεολαίας και Πολιτισμού· το βιοτεχνικό χωριό Soumbedioune στο Ντακάρ, το οποίο έχει γίνει κέντρο της Σενεγαλέζικης γλυπτικής και χρυσοχοΐας. το Δυναμικό Μουσείο? το Θέατρο Daniel Sorano? και το εργοστάσιο ταπετσαριών στο Thiès.
Αν και τα γαλλικά είναι η επίσημη γλώσσα και η κύρια γλώσσα διδασκαλίας στα σχολεία, ακόμη και οι πιο μορφωμένοι άνθρωποι απέχουν πολύ από το να είναι πολιτιστικά « μαύροι Γάλλοι ». Η γουλόφικη διάλεκτος του Ντακάρ έχει γίνει η εθνική γλώσσα, ειδικά στις αστικές περιοχές και στους νέους. Οι προ-αποικιακές παραδόσεις της χώρας και η μακρά αποικιακή ιστορία έχουν συμβάλει στη σφυρηλάτηση μιας ισχυρής αίσθησης εθνικής ταυτότητας στην πλειοψηφία του πληθυσμού, ειδικά στους πληθυσμούς βόρεια του ποταμού Γκάμπια, που μοιράζονται παρόμοιες ιεραρχικές κοινωνικές δομές, καθώς και ισλαμικές παραδόσεις και μέλη στις μουσουλμανικές αδελφότητες. Ανακαλύψτε αυτό το υπέροχο σενεγαλέζικο μπουμπού, ένα ισχυρό σύμβολο ταυτότητας.
Εθνοτικές σχέσεις
Η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα είναι οι Wolofs (43% του πληθυσμού), ακολουθούμενοι από τους Pulars (ονομάζονται επίσης Peulhs ή Peuls, σχεδόν 25%) και οι Serers (πάνω από 15%). Οι μικρότερες ομάδες περιλαμβάνουν τους Diola, Mandink και Soninke. Παρά αυτή την πολιτισμική ετερογένεια, δεν υπάρχουν διεθνικές συγκρούσεις και, γενικά, καμία ομάδα δεν επιδιώκει αυτονομία για εθνοτικούς λόγους ή πολιτική ανεξαρτησία, εκτός από την περιοχή του Casamance. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Casamance γνώρισε την ανάπτυξη ενός αυτονομιστικού κινήματος και, από το 1990, μια σύγκρουση έφερε αντιμέτωπους τους τοπικούς αντάρτες εναντίον του στρατού. Το Casamance είναι σίγουρα λιγότερο ισλαμικό και λιγότερο Wolof από την υπόλοιπη χώρα.
Η παρουσία Ευρωπαίων, κυρίως Γάλλων (που οι Σενεγαλέζοι αποκαλούν Τουμπάμπ) και Λιβανέζων (ο καθένας αντιπροσωπεύει το 1% του πληθυσμού) δεν προκάλεσε σοβαρές προστριβές ή εχθρότητα. Η χώρα ήταν ανεκτική με τους μη Σενεγαλέζους Αφρικανούς που έρχονταν να ζήσουν και να εργαστούν εκεί μέχρι που ένα ξέσπασμα βίας το 1989 στη Μαυριτανία για διαμάχες για τη βόσκηση περιόρισε τη μετανάστευση τους.
Οι Wolofs έχουν διατηρήσει την εθνική τους ταυτότητα χάρη στο άνοιγμα τους σε άλλες ομάδες και λαούς. Για αιώνες ζούσαν δίπλα-δίπλα με τους Serer, Tukulor, Fulani, Mandink και Diola και έκαναν εμπόριο και παντρεύτηκαν με αυτούς τους γείτονες. Αν και πολέμησαν με τους γείτονές τους στο παρελθόν, η σχέση σήμερα είναι σχέση ανεκτικότητας και αμοιβαίας κοροϊδίας, που ο Wolof και ο Fulani αποκαλούν Καλ. Οι Wolof δέχονται όποιον ταυτίζεται εύκολα με τα έθιμα των άλλων.
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΧΩΡΟΥ
Οι ψαράδες Lébou που εγκαταστάθηκαν στο Ντακάρ τον 18ο αιώνα αναζητούσαν ένα καταφύγιο ειρήνης. Ίδρυσαν τη νέα τους τοποθεσία το 1795 και την ονόμασαν Ndakarou. Το Ντακάρ καταλαμβάνει το νότιο άκρο της χερσονήσου Cap Vert. Σε ένα οροπέδιο περίπου εκατοντάδες πόδια πάνω από τη θάλασσα, οι διοικητικές δομές που έχουν απομείνει από την εποχή της αποικιοκρατίας περιλαμβάνουν το Προεδρικό Μέγαρο, το Δημαρχείο, το Εμπορικό Επιμελητήριο με τα κίτρινα τούβλα και το Δικαστικό Μέγαρο, που χτίστηκε το 1906. Μεγάλα μοντέρνα κτίρια, όμορφες κατοικίες ,
και οι δεντρόφυτες λεωφόροι της επιχειρηματικής και διοικητικής περιοχής έχουν μια ευδιάκριτη γαλλική όψη. Δίπλα στο επιχειρηματικό τμήμα βρίσκεται η πολυσύχναστη παλιά συνοικία που ονομάζεται Medina, ένα συνονθύλευμα από παλιά κτίρια, παράγκες και στενά δρομάκια. Στα δυτικά, πέρα από τη Μεδίνα, βρίσκονται τα εντυπωσιακά κτίρια του Πανεπιστημίου του Ντακάρ και το μοδάτο Faubourg de Fann. Το Ντακάρ έχει πολλά τζαμιά, το πιο εντυπωσιακό από τα οποία είναι το Μεγάλο Τζαμί, και πολλές εκκλησίες και καθεδρικούς ναούς. Στο νησί Gorée, με το «Σπίτι των Σκλάβων», οι οχυρωμένες αποθήκες και τα τεράστια ναυτικά όπλα που κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είναι κατάφυτα από βλάστηση.
Στις αγροτικές περιοχές οι κατοικίες διαφέρουν ως προς τον τύπο και τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους, αλλά είναι προσαρμοσμένες στο κλίμα και τον τρόπο ζωής του χωριού. Σημαντικές δραστηριότητες και κοινωνικές εκδηλώσεις μοιράζονται στο pencha, όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονται για να συνομιλήσουν και να μιλήσουν για τις υποθέσεις του χωριού.
ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Το φαγητό στην καθημερινή ζωή. Η βασική διατροφή είναι μαγειρεμένο ρύζι με πικάντικη σάλτσα και λαχανικά. Το εθνικό πιάτο είναι το chep-bu-jen, η λέξη Wolof για ρύζι με ψάρι. Μαγειρεμένο σε σάλτσα ντομάτας με βραστό ψάρι και λίγα λαχανικά (καρότα, λάχανο και πράσινες πιπεριές), το chep-bu-jen κατάγεται από την πόλη του Saint-Louis. Το Yassa, ένα πιάτο Casamance, είναι κοτόπουλο ή ψάρι μαριναρισμένο σε χυμό λεμονιού, πιπεριά και κρεμμύδια και στη συνέχεια ψήνεται. Συνοδεύεται από απλό λευκό ρύζι. Άλλες σάλτσες περιλαμβάνουν μαφέ, ντομάδα και σούπα καντζά, (η οποία φτιάχνεται από μπάμιες με ψάρι και φοινικέλαιο).
Έθιμα τροφίμων κατά τη διάρκεια τελετών
Κατά τη διάρκεια των τελετών, τρώγονται εορταστικά γεύματα που περιλαμβάνουν ψητό ή ψητό κρέας με φασόλια ή τηγανητές πατάτες. Το κουσκούς (κεχρί στον ατμό) με λαχανικά, πρόβειο κρέας και σάλτσα είναι ένα τελετουργικό πιάτο. Στο τέλος κάθε γεύματος πίνεται δυνατό, γλυκό τσάι. Εκτός από περιοχές όπου απαγορεύεται, διατίθεται αλκοόλ.
Βασική Οικονομία
Η οικονομία της αγοράς της χώρας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη γεωργία. Η περιορισμένη οικονομική ανάπτυξη που έχει γνωρίσει μετά την ανεξαρτησία διακόπτεται περιοδικά από ξηρασίες που μπορούν να βυθίσουν την οικονομία σε σοβαρή ύφεση. Οι πιο σημαντικές καλλιέργειες τροφίμων είναι το κεχρί και το σόργο. εισάγονται μεγάλες ποσότητες ρυζιού. Καλλιεργούνται βαμβάκι, ρύζι, ζάχαρη και προϊόντα κήπου. Το εθνικό νόμισμα ονομάζεται φράγκο CFA.
Κατοχή και ιδιοκτησία γης
Οι φάρμες, ουσιαστικά οικογενειακές και μικρές σε μέγεθος, εργάζονται κυρίως από οικογενειακή εργασία. Περισσότερα από τα δύο τρίτα των εκμεταλλεύσεων της χώρας είναι κάτω από δέκα στρέμματα. μόνο το 5% έχει περισσότερα από είκοσι πέντε στρέμματα. Μετά την ανεξαρτησία, ο εθνικός νόμος περί ιδιοκτησίας γης του 1964 έδωσε στο κράτος δικαιώματα σε όλη την αγροτική γη και κατήργησε ονομαστικά τα ενοίκια που καταβάλλονταν στους απόντες ιδιοκτήτες. Βάσει αυτής της ρύθμισης, το κράτος έγινε ο διαχειριστής της γης και παραχωρούσε δικαιώματα γης σε όσους τη δούλευαν. Πριν από την ανεξαρτησία, τα παραδοσιακά τοπικά συστήματα ιδιοκτησίας γης βασίζονταν στο αφρικανικό εθιμικό δίκαιο, το οποίο επέτρεπε στους τοπικούς ευγενείς ή στον αρχηγό του χωριού να λαμβάνουν μερίδια συγκομιδής και ενοίκια γης από πρώην σκλάβους και ακτήμονες.
Σύμφωνα με το νέο νόμο, μέρος ενός πακέτου σοσιαλιστικών μεταρρυθμίσεων, οι ιδιοκτήτες γης με μόνιμα κτίρια στη γη τους έλαβαν προθεσμία έξι μηνών για να συντάξουν τίτλους ιδιοκτησίας για τα οικόπεδά τους. Όλες οι εκτάσεις χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες: αστικές περιοχές, αποθέματα (συμπεριλαμβανομένων των δασών και των εθνικών πάρκων), γεωργικές εκτάσεις και «παραμεθόριες περιοχές». Ο νόμος επέτρεψε στην κυβέρνηση να ανακηρύξει μερικές από τις πρωτοπόρες, λιγότερο εντατικά κατεχόμενες περιοχές και να τις παραδώσει σε ομάδες και οργανώσεις πρόθυμες να τις αναπτύξουν. Οι πιο εξέχοντες μουσουλμάνοι ηγεμόνες της χώρας διαθέτουν μεγάλα κτήματα σε παραμεθόριες περιοχές. Η απόφαση της κυβέρνησης το 1991 να μεταβιβάσει μεγάλες εκτάσεις προστατευόμενου δάσους στον αρχηγό της αδελφότητας Μουρίδη, ώστε οι οπαδοί του να φυτέψουν φιστίκια, έδωσε σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία της πολιτικής γης.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες, χιλιάδες οπαδοί του Mouride talibé καθάρισαν τη γη, μια διαδικασία που συνοδεύτηκε από την έξωση έξι χιλιάδων κτηνοτρόφων και εκατό χιλιάδων ζώων από τη δασική ζώνη. Ο Τύπος και η διεθνής κοινότητα χορηγών επέκριναν έντονα την απόφαση της κυβέρνησης, η οποία ακολούθησε ένα μοτίβο που χρονολογείται από την εποχή της αποικίας, όταν οι Γάλλοι παραχώρησαν μεγάλες εκτάσεις γης στους Μουρίδες για να ενθαρρύνουν την παραγωγή αραχίδων.
Άλλες μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνουν τη δημιουργία συνεταιρισμών αγροτών και αγροτικών συμβουλίων για να αντικαταστήσουν τα παραδοσιακά δίκτυα συγγένειας και προστάτες-πελάτες. Οι συνεταιρισμοί έγιναν οι βασικές πηγές από τις οποίες οι αγρότες μπορούσαν να αποκτήσουν σπόρους, εργαλεία, πίστωση και διευκολύνσεις εμπορίας για τις καλλιέργειές τους.
Εμπορικές δραστηριότητες
Πωλούνται γεωργικά και μεταποιημένα προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων και των ειδών οικιακής χρήσης. Ο άτυπος τομέας παρέχει φθηνά αγαθά και υπηρεσίες στους φτωχούς των πόλεων που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τα αγαθά που παράγονται από τον επίσημο βιομηχανικό τομέα. Υπάρχει μια τεράστια αγορά για φθηνά μεταχειρισμένα ρούχα, τα οποία συχνά εισάγονται λαθραία στη χώρα και επιτρέπουν στις οικογένειες να ντύνουν τα παιδιά τους με σχετικά χαμηλό κόστος.
Κύριες βιομηχανίες
Η βιομηχανική παραγωγή καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις γεωργικές επιδόσεις. Οι περισσότερες από τις μεγάλες μεταποιητικές βιομηχανίες βρίσκονται μέσα και γύρω από το Ντακάρ. Η επεξεργασία τροφίμων είναι η σημαντικότερη δραστηριότητα, αντιπροσωπεύοντας το 43% της βιομηχανικής παραγωγής. Η εξόρυξη φυστικιών είναι η κύρια γεωργική βιομηχανία. Άλλες βιομηχανικές παραγωγές περιλαμβάνουν την αλιεία, την εξόρυξη φωσφορικών αλάτων, τις χημικές και πετρελαιοβιομηχανίες, τις βιομηχανίες μετάλλων και μηχανών, τα κατασκευαστικά υλικά και τη βιομηχανία χαρτιού. Όσον αφορά την ελαφριά βιομηχανία, ο κλάδος της βιοτεχνίας είναι πολύ δραστήριος. Περιλαμβάνει χειροποίητα υφάσματα, κατεργασία χρυσού, αργύρου και σιδήρου, αγγειοπλαστική, ξυλουργική, καλαθοπλεκτική, δερματουργία και άλλες παραδοσιακές χειροτεχνίες.
Εμπορικές συναλλαγές
Εξάγονται φιστίκια, φωσφορικά άλατα, βαμβάκι, ψάρια και προϊόντα αλιείας. Τα αλιευτικά προϊόντα, κυρίως οι κονσέρβες τόνου, παρέχουν άμεση και έμμεση απασχόληση σε περισσότερα από 150.000 άτομα. Ως μέρος της πολιτικής της για διαφοροποίηση, η Σενεγάλη ήταν μια από τις πρώτες αφρικανικές χώρες που ανέπτυξε τον τουρισμό ως σημαντική εθνική οικονομική δραστηριότητα. Ωστόσο, ο τουρισμός έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα λόγω της εξέγερσης του Casamance και της σύγκρουσης με τη Μαυριτανία. Οι καλλιέργειες σε μετρητά περιλαμβάνουν ρύζι, μπιζέλι, καλαμπόκι, ζάχαρη και ζώα. Τσιμέντο, ραφιναρισμένη ζάχαρη, λιπάσματα και προϊόντα καπνού εξάγονται σε γειτονικές χώρες. Τρόφιμα, κεφαλαιουχικά αγαθά και λάδι εισάγονται από τη Γαλλία, την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Νιγηρία, την Αλγερία, την Κίνα και την Ιαπωνία.
Ο καταμερισμός της εργασίας
Στο παρελθόν, ο καταμερισμός της εργασίας ασκούνταν στη γεωργία. Πριν από την εποχή των βροχών, οι νεαροί άνδρες έκαναν τη σκληρή δουλειά να καθαρίσουν τη βούρτσα και να προετοιμάσουν τη γη για σπορά. Μόλις έβρεξε και άρχισαν να φυτρώνουν οι σπόροι, οι γυναίκες και τα παιδιά ξεχορτάρισαν. Το σύνταγμα απαγορεύει την παιδική εργασία, αλλά αντί να πάνε σχολείο, πολλά παιδιά εργάζονται στα χωράφια της οικογένειας.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΕΥΩΣΗ
Τάξεις και κάστες
Ιστορικά, η κοινωνία οργανώθηκε σε μια ιεραρχία κάστας, μια άκαμπτη δομή στην οποία απόγονοι βασιλικών γραμμών και ευγενείς κυριαρχούσαν στις κάστες των τεχνιτών και των σκλάβων.
Μετά την ανεξαρτησία, προέκυψε ένα νέο σύνολο κριτηρίων καθεστώτος. Νέα μέσα για την απόκτηση πλούτου, δύναμης και θέσης έχουν εισαχθεί από την οικονομία της αγοράς και την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού συστήματος. Η σύγχρονη ελίτ περιλαμβάνει επιτυχημένους επιχειρηματίες, μάνατζερ και επαγγελματίες του ιδιωτικού τομέα, καθώς και πολιτικούς με επιρροή και άτομα υψηλής μόρφωσης. Η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης έχει επηρεάσει τη ζωή των μαζών. Οι λεπροί, τα θύματα της πολιομυελίτιδας και οι επαίτες είναι κοινός τόπος στις πόλεις.
Σύμβολα κοινωνικής διαστρωμάτωσης.
Κατά την εποχή της αποικιοκρατίας, σχεδόν όλα τα κέρδη που παρήγαγαν οι μεγαλύτερες εταιρείες πήγαιναν σε ξένους και στην τοπική αριστοκρατία. Τα προγράμματα εθνικοποίησης που πραγματοποιήθηκαν από την κυβέρνηση μετά την ανεξαρτησία ευνόησαν έναν μικρό αριθμό πολιτών που μπήκαν σε έναν νέο διαγωνισμό για το καθεστώς και την εξουσία. Οι φυλές περιελάμβαναν επιτυχημένους επιχειρηματίες, άτομα υψηλής μόρφωσης ή πολιτικά συνδεδεμένους ανθρώπους που μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά ένα βιοτικό επίπεδο ευρωπαϊκού τύπου, όπως αυτοκίνητα, σύγχρονες συσκευές, πολυτελείς βίλες ή διαμερίσματα, καλά σχολεία, τριτοβάθμια εκπαίδευση για τα παιδιά τους και ταξίδια στο εξωτερικό. Οι επενδύσεις σε ακίνητα, το εμπόριο και τη γεωργία ήταν σημάδια επιτυχίας. Στην αγροτική ενδοχώρα της περιοχής του Πράσινου Ακρωτηρίου, οι κάτοικοι των πόλεων κατέχουν έως και το 70% της γης. Οι Sunday Gardeners επένδυσαν σε αγροκτήματα, οπωρώνες και εργασίες πάχυνσης βοοειδών, χρησιμοποιώντας δάνεια από κρατικές τράπεζες.
ΓΑΜΟΣ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ
Γάμος
Στις αγροτικές περιοχές, οι γονείς συχνά διοργανώνουν γάμους για τα παιδιά τους. Ένας νεαρός μπορεί να θέλει μια νεαρή γυναίκα, αλλά ο πατέρας του αποφασίζει αν είναι κατάλληλη. Συχνά διορίζεται ένας μεσάζων για να ερευνήσει το οικογενειακό ιστορικό της γυναίκας. Αν ο πατέρας βρει την οικογένεια ικανοποιητική, στέλνει τον μεσάζοντα να παραδώσει καρύδια κόλα στους γονείς της γυναίκας. Οι γονείς δέχονται τα καρύδια κόλα αν εγκρίνουν τον νεαρό. Σε μητρογραμμικές εθνοτικές ομάδες όπως οι Wolof, ο αδελφός της μητέρας στέλνεται εκ μέρους του γαμπρού για να ζητήσει το χέρι της νύφης. Εκτός από καρύδια κόλα δίνονται χρήματα. Δώρα όπως τηλεόραση, ραπτομηχανή, κοσμήματα και μοντέρνα ρούχα απαιτούνται από τον γαμπρό. Στις μουσουλμανικές οικογένειες, οι περισσότεροι γάμοι γιορτάζονται στο τέμενος από τον ιμάν ή τον θρησκευτικό ηγέτη. Στη συνέχεια, γίνεται πολιτικός γάμος στο δημαρχείο ή στο οικογενειακό δικαστήριο.
Η νύφη μετακομίζει στο σπίτι του γαμπρού με μια μεγαλειώδη τελετή στην οποία παρευρίσκονται συγγενείς και φίλοι. Στις αγροτικές περιοχές, οι νεαρές γυναίκες τραγουδούν ριμπάλ τραγούδια για να προκαλέσουν και να διασκεδάσουν. Συνήθως ακολουθούν πολλές μέρες γιορτές.
Οικιακή μονάδα
Ο πυρήνας μιας οικιακής ομάδας ή ένωσης είναι μια πολυγυναική ή πυρηνική οικογένεια. Μετά το γάμο, ένας άντρας παίρνει τη γυναίκα του στο συγκρότημα του πατέρα της, αλλά αυτή η κατοικία δεν είναι απαραίτητα μόνιμη. Σε οποιαδήποτε οικιακή ομάδα, άλλα άτομα ζουν συχνά με την οικογένεια, άλλοτε μόνιμα, άλλοτε προσωρινά. Αυτά είναι συχνά μέλη της οικογένειας, όπως η ανύπαντρη ή διαζευγμένη αδερφή του αρσενικού επικεφαλής, το παιδί μιας αδερφής ή το παιδί μιας γυναίκας από διαζευγμένο σύζυγο.
Κληρονομιά
Τα χρέη του θανόντος καταβάλλονται πριν από τη διανομή της περιουσίας στους κληρονόμους. Εάν όλα τα παιδιά του θανόντος είναι ανήλικα, ο αδερφός του είναι ο επιμελητής του κτήματος. Μπορεί να παντρευτεί τη χήρα του αποθανόντος, αλλά αυτό δεν είναι συνηθισμένο. Εάν υπάρχει ενήλικος γιος του θανόντος, ενεργεί ως διαχειριστής. Όταν πεθαίνει ένας παντρεμένος άνδρας με παιδιά, κάθε γιος λαμβάνει ένα πλήρες μερίδιο της περιουσίας, κάθε κόρη λαμβάνει ένα μερίδιο της περιουσίας.
Μισό μερίδιο και οι σύζυγοι λαμβάνουν από μια όγδοη μερίδα. Ένας λόγιος συχνά καλείται να διασφαλίσει ότι η κατανομή ακολουθεί τον ισλαμικό νόμο, καθώς λίγοι άνθρωποι κάνουν διαθήκες.
Ομάδες συγγένειας
Η παραδοσιακή κοινωνική δομή που βασίζεται στη συγγένεια και την άκαμπτη διαστρωμάτωση παραμένει σημαντική, αλλά τροποποιείται από την εξάπλωση της εκπαίδευσης, την οικονομία της αγοράς και τη μετακίνηση ανθρώπων σε αστικά και βιομηχανικά κέντρα. Η παρουσία των μελών της οικογένειας στις τελετές του κύκλου ζωής είναι απαραίτητη για την απόκτηση και τη διατήρηση του καθεστώτος.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
Βρεφική φροντίδα
Οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη αξία στα παιδιά. Ένα παιδί θεωρείται ιδιοκτησία της γειτονιάς και, επομένως, οι ευθύνες παιδικής φροντίδας μοιράζονται. Χρησιμοποιώντας ένα Mbotu, ένα ορθογώνιο σάλι με έντονα χρώματα, οι μητέρες μεταφέρουν μωρά σφιχτά δεμένα στην πλάτη τους κατά τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Γείτονες και μέλη της οικογένειας βοηθούν εκ περιτροπής πολυάσχολες μητέρες. Η εγκατάλειψη βρεφών είναι σπάνια και η δύναμη των οικογενειακών δεσμών περιορίζει την ανάγκη για ιδρυματική φροντίδα για ορφανά.
Εκπαίδευση παιδιών
Μόλις ένα παιδί γίνει πέντε ή έξι ετών, του διδάσκονται καλές αξίες και εθιμοτυπία. Ένα παιδί πρέπει να χαιρετάει τους μεγαλύτερους, να βοηθά τους γονείς στις δουλειές του σπιτιού, να αποφεύγει τις βωμολοχίες και να ακούει τη σοφία των πρεσβυτέρων. Στα πρώτα τους χρόνια, αγόρια και κορίτσια παίζουν μαζί. Καθώς μεγαλώνουν, οι ρόλοι των φύλων καθορίζονται πιο ξεκάθαρα, με τα κορίτσια να μένουν περισσότερο με τις μητέρες τους για να μάθουν τις δουλειές του σπιτιού. Σχεδόν σε όλες τις εθνοτικές ομάδες, τα αγόρια υποβάλλονται σε περιτομή ως μέρος της διαδικασίας ωρίμανσης, αλλά η πρακτική του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων έχει γίνει έγκλημα. Τα μουσουλμανικά παιδιά φοιτούν στο κορανικό σχολείο μέχρι την ηλικία των έξι ή επτά ετών, μετά την οποία ξεκινούν την επίσημη εκπαίδευση. Η σωματική τιμωρία στα σχολεία έχει γίνει απαράδεκτη για τους γονείς, ειδικά στις αστικές περιοχές. Η επίσημη εκπαίδευση είναι δωρεάν. Το σχολικό σύστημα αποτελείται από πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και ανώτερα επίπεδα. Η εκπαίδευση είναι προσβάσιμη και στα δύο φύλα. Υπάρχουν πολλά ιδιωτικά σχολεία, τα οποία διευθύνονται κυρίως από καθολικά θρησκευτικά τάγματα.
Ανώτερη εκπαίδευση
Τα πανεπιστήμια περιλαμβάνουν το Πανεπιστήμιο του Ντακάρ και το Πανεπιστήμιο του Saint-Louis. Υπάρχουν επίσης πολλά επαγγελματικά ινστιτούτα. Λόγω της φοιτητικής αναταραχής και της επιδείνωσης των συνθηκών στα πανεπιστήμια, η ελίτ συχνά στέλνει τα παιδιά τους για σπουδές στο εξωτερικό.
Επιγραφή
Η μέρα ξεκινά με χαιρετισμούς. Οι νεαροί άνδρες συχνά δίνουν τα χέρια, και οι νεαρές γυναίκες υποκλίνονται και συχνά σκύβουν ελαφρά στο ένα γόνατό τους για να χαιρετήσουν τους μεγαλύτερους. Η κακή γλώσσα δεν γίνεται ανεκτή δημόσια και οι άνθρωποι γενικά καταφεύγουν στην επικοινωνία ή τον «διάλογο» για να εκτονώσουν την εχθρότητα και την επιθετικότητα. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το Kal, μια θεσμοθετημένη σχέση αστείου που επιτρέπει σε άτομα σε εκτεταμένες οικογένειες, ομάδες καστών και εθνοτικές ομάδες να ανταλλάσσουν άμεσα σχόλια όταν συναντιούνται, ακόμα κι αν δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Τα σχόλια συχνά σχετίζονται με διατροφικές συνήθειες, καθαριότητα και ευφυΐα. Η κοινωνική αξιολόγηση ενός ατόμου συνδέεται συχνά με την προσήλωσή του σε αξίες της κοινότητας, όπως το Jom (αξιοπρέπεια ή αυτοσεβασμός) και το Ham-sa-bop (αυτογνωσία).
ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Θρησκευτικες πεποιθησεις
Το ενενήντα τοις εκατό των κατοίκων αυτοαποκαλούνται μουσουλμάνοι και συνδέονται με μία από τις τρεις κύριες αδελφότητες: τους Μουρίδες, τους Τιτζανίγγια ή τους Καντιρίγια. Κάθε αδελφότητα διακρίνεται από μικρές διαφορές στα τελετουργικά και τους κώδικες συμπεριφοράς. Κάθε χρόνο, μεσαίοι και πλούσιοι άνθρωποι κάνουν το προσκύνημα στη Μέκκα. Παρά το μικρό μέγεθος της καθολικής κοινότητας (περίπου το 5% του πληθυσμού), η Σενεγάλη έχει δημιουργήσει έναν από τους λίγους καρδινάλιους στη μαύρη Αφρική.
Ορισμένες πτυχές της παραδοσιακής θρησκείας συγχωνεύονται με το Ισλάμ ή τον Χριστιανισμό. Πολλοί αστικοποιημένοι εξακολουθούν να θεωρούν τους προγόνους τους σημαντικούς πνευματικούς ηγέτες στην καθημερινή ζωή, αν και ο Αλλάχ ή ο Θεός λατρεύονται επίσημα.
θρησκευτικοί ασκούμενοι
Πολλοί Σενεγαλέζοι πιστεύουν ότι οι ζωντανοί άνθρωποι και τα πνεύματα μπορούν να ελέγξουν τις υπερφυσικές δυνάμεις και οι κακόβουλοι άνδρες συχνά φοβούνται περισσότερο από τα κακά πνεύματα. Οι Wolofs αναζητούν τη βοήθεια ενός Jabaran-kat («θεραπευτή»), ο οποίος τους ζητά να θυσιάσουν ένα κοτόπουλο για να διώξουν τις κακές δυνάμεις ενός doma («μάγισσα»).
Θάνατος και μετά θάνατον ζωή
Ο θάνατος θεωρείται ως ένα μονοπάτι μέσω του οποίου κάποιος συναντά ξανά τους προγόνους του. Όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, το σπίτι του κεκοιμημένου είναι σκηνή μεγάλου πένθους. Άλλοι τραγουδούν και χορεύουν για να γιορτάσουν τον νεκρό και να στείλουν το πνεύμα τους στον ουρανό. Η προγονολατρία ασκείται από πολλές εθνότητες. Μεταξύ των αγροτικών Wolofs, τα δοχεία νερού σπάνια καθαρίζονται επειδή το πνεύμα ενός προγόνου μπορεί να έρθει να πιει εκείνη την εποχή και να μην βρει νερό.
ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ
Ως τροπική χώρα και φτωχό έθνος, η Σενεγάλη αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων παρασιτικών, εντερικών, αφροδίσιων και αναπνευστικών ασθενειών. Η κακή υγιεινή είναι ο κύριος περιβαλλοντικός παράγοντας που επηρεάζει το επίπεδο υγείας. Η ελονοσία είναι ενδημική και αποτελεί αιτία πρόωρου θανάτου. Τα εντερικά παράσιτα είναι κοινά λόγω της ρύπανσης του νερού. Η γονόρροια είναι παρούσα στα αστικά κέντρα. Το AIDS είναι μια σημαντική ανησυχία για τον πληθυσμό και τις υπηρεσίες υγείας. Άλλες ασθένειες περιλαμβάνουν ηπατίτιδα, τράχωμα και φυματίωση. Η ποιότητα της ιατρικής περίθαλψης έχει επιδεινωθεί λόγω της μείωσης του αριθμού των νοσοκομειακών κλινών και του ιατρικού προσωπικού, της έλλειψης φαρμάκων στα δημόσια ιδρύματα υγείας και της άθλιας κατάστασης των δημόσιων νοσοκομείων.
ΚΟΜΙΚΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ
Οι κύριες κρατικές αργίες είναι η Πρωτοχρονιά (1η Ιανουαρίου), η Ημέρα της Ανεξαρτησίας (4 Απριλίου), η Διεθνής Ημέρα των Εργαζομένων (1η Μαΐου). Κατά τη διάρκεια αυτών των εορτών, οι άνθρωποι ετοιμάζουν τελετουργικά πιάτα και ντύνονται με λαμπερά παραδοσιακά ρούχα. Οι θρησκευτικές αργίες περιλαμβάνουν τα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου), τη Μεγάλη Παρασκευή, τη Δευτέρα του Πάσχα, το Eid-al-Fitr, το Eid-al-Adha, το Ισλαμικό Νέο Έτος και τα γενέθλια του Μωάμεθ.
ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ
Υποστήριξη για τις τέχνες
Οι καλλιτέχνες αυτοχρηματοδοτούνται και αναγκάζονται να αναζητήσουν αγορές εκτός της χώρας.
Βιβλιογραφία
Υπάρχει μια ισχυρή παράδοση προφορικής λογοτεχνίας που αντανακλά την ιστορία, τη φιλοσοφία, τα ήθη και τον πολιτισμό της χώρας. Από τη δεκαετία του 1930, οι συγγραφείς έχουν δημιουργήσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ιστορίες και δοκίμια που ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με αφρικανικά θέματα. Η χώρα έχει επίσης δημιουργήσει επιτυχημένους κινηματογραφιστές.
ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ
Η ζωγραφική σε γυαλί, μια νέα λαϊκή τέχνη, αντιπροσωπεύει θρησκευτικές και ιστορικές σκηνές και προσωπικότητες. Χρυσοχόοι, υφαντές και ράφτες παράγουν κοσμήματα, χαλιά και ρούχα.
Τέχνες του θεάματος
Οι παραστάσεις παραδοσιακών χορών είναι μια δημοφιλής μορφή διασκέδασης και τα παιδιά μαθαίνουν να χορεύουν από μικρή ηλικία. Τα δημοφιλή αθλήματα περιλαμβάνουν το ποδόσφαιρο και μια μορφή πάλης που ονομάζεται Lamb (η λέξη Wolof για «αγώνα»).
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Παρά τη σταθερή φήμη του Πανεπιστημίου του Ντακάρ, το οποίο χτίστηκε στα μέσα του 1900, η ανάπτυξη των φυσικών και κοινωνικών επιστημών παραμένει περιορισμένη, κυρίως λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Ωστόσο, έχουν γίνει προσπάθειες να αναπτυχθούν μέθοδοι χρήσης της ηλιακής ενέργειας.
