De olifant is een van de meest herkenbare dieren ter wereld. Afrikaanse olifanten en Aziatische olifanten zijn echte vriendelijke reuzen. Velen van ons hebben ze in dierentuinen gezien, en sommigen van ons hebben zelfs het geluk gehad ze in hun natuurlijke habitat te spotten.
De olifant, een zachtaardige reus van de natuur, is een werkelijk verbazingwekkend wezen dat, zonder de hulp van natuurbeschermers en liefdadigheidsinstellingen, binnen enkele decennia volledig zou kunnen worden uitgeroeid. De trieste waarheid is dat hun leefgebieden worden verpletterd om plaats te maken voor infrastructuurprojecten, en dat stropers deze prachtige beesten blijven achtervolgen om aan de eisen van de illegale ivoorhandel te voldoen.
AFRIKAANSE OLIFANTFEITEN
Afrikaanse olifanten leven in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika, in de tropische regenwouden van Midden- en West-Afrika en in de Sahelwoestijn van Mali. Hun Aziatische tijdgenoten zijn te vinden in Nepal, India en Zuidoost-Azië in struikgewasbossen en regenwouden.
Olifanten zijn krachtige beesten en ze zijn geëvolueerd om perfect te overleven in warme en droge omstandigheden. Het zijn herbivoren, wat betekent dat ze bladeren, wortels, fruit en grassen eten, maar geen vlees van andere dieren. Het zijn de zachtaardige vegetarische reuzen van de Afrikaanse savannes en zwervend rond in niet minder dan 37 landen op het Afrikaanse continent.
Olifanten vertrappen en graven in droge stroombeddingen of op andere plaatsen om het water te ontdekken dat zich onder de oppervlakte verbergt. Ze creëren vaak hele grote gaten door met hun poten, slurf en slagtanden te graven, totdat ze voldoende water hebben om met z’n allen te delen.
Door hun enorme omvang zijn ze moeilijk te eten voor roofdieren zoals luipaarden, leeuwen of jaguars. 's Nachts vormen de volwassenen een cirkel rond de kalveren om ze tegen gevaar te beschermen. Ze hebben ook een dikke huid, waardoor ze moeilijk te bijten zijn.
Afrika is ook de thuisbasis van bosolifanten die zich op unieke wijze hebben aangepast aan de boshabitat van het Congobekken. Deze olifanten zijn geëvolueerd om in hun eigen leefgebied te overleven en zijn kleiner van formaat, waardoor ze beter geschikt zijn voor het leven in de weelderige omstandigheden van het regenwoud. Helaas zijn het de Afrikaanse bosolifanten die het meest worden bedreigd door stropers en blijft hun aantal afnemen.
FEITEN OVER DE GROOTTE VAN DEZE GROTE AFRIKAANSE ZOOGDIEREN
Afrikaanse olifanten zijn tegenwoordig de grootste landdieren ter wereld. De grootste Afrikaanse olifant ooit geregistreerd werd gevonden in Angola, zwaaiend met een massa van 11.000 kg, met een schouderhoogte van 3,96 meter, en minstens een meter groter dan de gemiddelde olifant van Afrikaanse mannetjes!
De gemiddelde Afrikaanse olifant bereikt een grootte van 2,5 tot 4 meter, van schouders tot voeten, en weegt tussen de 5.000 en 14.000 pond. (2.268 tot 6.350 kilogram), volgens National Geographic.
Mannelijke olifanten kunnen veel groter worden dan hun vrouwelijke tegenhangers. Vrouwelijke olifanten, of ‘koeien’, zijn nog steeds krachtige dieren die slechts een grootte van ongeveer 2 tot 3 meter kunnen bereiken en een gewicht van tussen de 2.000 en 3.000 kg kunnen bereiken.
Beide geslachten hebben ivoren slagtanden, die eigenlijk langwerpige snijtanden zijn. De slagtanden van het mannetje zijn echter langer en zwaarder en wegen elk tussen de 110 en 175 pond. Vrouwelijke slagtanden wegen elk ongeveer 40 pond.
Afrikaanse olifanten staan bekend om hun zeer grote oren. Er wordt aangenomen dat ze de vorm hebben van het Afrikaanse continent zelf, en het grote oppervlak van hun oren helpt ze koel te blijven in de hete Afrikaanse zon.
DE LIEFDE EN HET SOCIALE LEVEN VAN OLIFANTEN
Het gerucht gaat dat olifanten voor het leven paren. Hoewel dit niet noodzakelijkerwijs waar is, hebben zoölogen bewezen dat ze nooit van hun paringspartners zullen afwijken.
Het is bekend dat ze in staat zijn sterke en intieme banden tussen vrienden en familieleden te ontwikkelen. Ze kunnen vriendschappen voor het leven vormen en zullen vaak hun hele leven in dezelfde groep blijven. Het is ook bekend dat olifanten rouwen om de dood van een dierbare, en men heeft zelfs gezien dat ze rouwden om hun doodgeboren kalfjes, of om babyolifanten die de eerste paar maanden van hun leven niet overleefden. Het is zelfs bekend dat familiegroepen terugkeren naar plaatsen waar vrienden of familieleden zijn overleden en daar een tijdje blijven hangen.
Er schuilt ook veel waarheid in het oude gezegde dat ‘olifanten nooit vergeten’, wat hen helpt langdurige relaties op te bouwen. Olifanten hebben een uitstekend geheugen nodig om in het wild te overleven, en kunnen een vorige partner of familielid herkennen aan de geur van hun urine.
Hoewel olifanten dus niet zo romantisch zijn als we graag denken, vormen ze zeker sterke banden binnen hun eigen sociale netwerken. Olifanten kunnen in het wild wel 70 jaar oud worden, dus het is belangrijk dat ze deel uitmaken van een groep.
