De Toeareg zijn een oud Saharaans volk dat al in Herodotus wordt beschreven en momenteel zo'n 1,5 miljoen mensen telt. Al meer dan 2000 jaar beoefent dit semi-nomadische en pastorale volk handel caravanner trans-Sahara , en baseert zijn economie op vee en handel.
Naast Mali wonen ze in de landen ten zuiden van de Sahara: Niger, Algerije, Burkina Faso en het zuidelijkste puntje van Libië. Hun gesproken taal is tamasheq , een taal die zijn wortels heeft in Noord-Afrika, en hun schrijfsysteem is een oud hiëroglifisch schrift genaamd Tifinagh, van Berberse oorsprong. De overheersende religie is de islam.
DE BLAUWE MENSEN VAN DE SAHARA
De Toeareg staan ook bekend als het ‘ blauwe volk ’, vanwege hun gewoonte om hun gezichten te bedekken met indigogeverfde stoffen: Tagelmust . Gedragen door Toeareg-mannen, geeft het de indruk van een sluier en tulband, die traditioneel op volwassen leeftijd werd gedragen om kwade geesten af te weren, terwijl het het praktische effect had dat het bescherming bood tegen de zon en het woeste zand van de Sahara.
BESCHERM HET ERFGOED EN DE CULTUUR VAN DE TOUAREG-STAMMEN
In het midden van de 20e eeuw waren er grote veranderingen in de manier van leven van de Toearegs, met het einde van de Franse koloniale overheersing West-Afrika en de creatie van nieuwe landen met nieuwe grenzen. De verwoestende droogtes van de jaren zeventig hebben de veestapel gedecimeerd, naast de daaruit voortvloeiende politieke ontwrichtingen en economische beperkingen.
Hoewel velen erin zijn geslaagd hun traditionele nomadische bestaan te behouden, zijn sommigen gedwongen zich in steden en dorpen te vestigen om nieuwe vormen van inkomen te zoeken. Hoewel ze minderheden zijn binnen grotere nationale groepen, hebben hun tribale erfgoed en cultuur een veel bredere invloed, en het belangrijkste kanaal hiervoor is de activiteit van ambachtslieden binnen Toeareg-gemeenschappen.
TOUAREG-STAMKUNST: SYMBOLISME EN KOSMOLOGIE
Toeareg-tribale kunst richt zich op sieraden , leerwerk , metalen zadelversieringen en de rijkelijk vervaardigde zwaarden. Het is de bewaarplaats van het Toeareg-erfgoed en de cultuur, overgedragen via de vrouwelijke lijn, en geeft geboorte aan prachtige zilveren sieraden en leren voorwerpen. Generaties lang hebben Toeareg-ambachtslieden de symboliek en kosmologie van hun omgeving behouden en in hun sieraden verwerkt. Geometrische patronen en ontwerpen zijn op een manier in de stukken geïntegreerd die resulteren in sieraden die universeel over het specifieke spreken en een unieke esthetische aantrekkingskracht hebben.
Daar Toeareg-kruis is een van deze stukken. De term " kruis " werd door Europeanen gebruikt om dit juweel te beschrijven en heeft geen equivalent in de Tamasheq-taal. De Toearegs noemen het Teneghelt van het werkwoord " enghel " wat " gieten " betekent en verwijst naar de " verloren was "-methode waarmee het stuk wordt gemaakt. De cirkel en het kruis in het stuk combineren mannelijke en vrouwelijke symbolen in eenheid, waardoor een object van grote schoonheid ontstaat, en is gemaakt van zilver, dat als een edel metaal wordt beschouwd.
Dit erfstuk is gebaseerd op een eeuwenoude liefdesmythe, maar wordt in de puberteit ook door de vader aan de zoon gegeven als symbolische herinnering aan de nomadische levensstijl van de Toeareg, en om hem te helpen zijn weg te vinden in tijden van verwarring, nood of moeilijkheden in de vier richtingen van de wereld.
DE ROL VAN AMBTENAARS ONDER DE VOLKEREN VAN DE SAHARA
De Toeareg-ambachtslieden die dergelijke voorwerpen maken, en vele anderen, volgen een lange traditie die hun functie en sociale status binnen de gemeenschap definieert. Zij nemen een unieke positie in binnen hun samenleving, waarin zij een bijzondere onafhankelijkheid genieten. Ze zijn niet alleen in staat objecten van grote symboliek en schoonheid te produceren, maar ze bezitten ook de mondelinge geschiedenis en het tribale erfgoed van hun gemeenschap, die ze vervolgens vertalen in fysieke objecten.
Zo houden ze de traditie en cultuur van hun volk op een speciale en unieke manier vast. De munten zelf worden de bewaarplaats van dit rijke tribale erfgoed, terwijl ze de rijkdom en status vertegenwoordigen van het individu dat ze bezit. Elk object beweegt zich dus door de eeuwen heen tussen het individu en het collectief en vice versa.
